Elke donderdag van mei laat ik een gastblogger aan het woord. Het thema van deze berichten is het natuurlijk opvoeden. Vaak worden we aanzien als geitenwollensokken moeders, maar achter elke keuze schuilt een verhaal. We starten deze serie met Joke. Zij vertelt ons meer over het dragen van en baby. 

Jess heeft me uitgenodigd om een stukje te schrijven over natuurlijk ouderschap, en meer specifiek over het dragen van mijn baby. Daar ga ik graag op in! Niet dat we elkaar persoonlijk kennen, maar we hebben elkaar ontdekt in blogland. Je kan me vinden op http://mamavanelli.blogspot.be waar ik schrijf over alle aspecten van natuurlijk ouderschap.
Jess en ik zitten ook in eenzelfde mamagroep op Facebook. Onze dochters zijn naamgenoten en exact even oud: Ellie en Elli, geboren op 2 oktober 2015. Dat schept toch een band ;-).

image

Durf te dragen! 

Het heeft even geduurd voor ik de techniek helemaal beet had, maar nu ben ik dikke vriendjes met mijn draagdoek! Die is hier onmisbaar geworden. In het begin was het echt zoeken, ik deed hem vaak te los aan, waardoor Elli steeds naar beneden zakte wat rugpijn opleverde. Het is wat uitproberen, want deed ik hem – naar mijn gevoel – te strak aan, begon ze te zeuren. Nu weet ik dat ze gewoon moest wennen aan het principe. Beter te strak dan te los in elk geval! En ze vindt het heerlijk nu. Geen gedoe met maxicosi of wandelwagen, en je hebt je handen vrij om te shoppen!

Waarom dragen wij?

Elli viel de eerste weken erg moeilijk in slaap. Ze wakker te slapen leggen werkte echt niet. Ze begon te huilen en huilen werd krijsen. En voor je het weet was ze oververmoeid en dan was het hek helemaal van de dam. Beter voorkomen dus! Bij de eerste vermoeidheidssignalen haalden we de doek boven. Zij tevreden en ik ook tevreden. Want wat is er nu heerlijker dan zo dicht bij elkaar te zijn?

Dragen hielp hier ook bij krampjes. De eerste weken had ze daar echt veel last van. Het huiluurtje was hier meer een krijsavond! Door ze dicht op mijn buik te houden en rond te wandelen, ging het veel beter. Door de ritmische op-en-neerbeweging duwen de knietjes zacht tegen de buik, wat goed is voor de spijsvertering. En het hielp echt!

Mensen zijn net als aapjes dragers. We zijn voorgeprogrammeerd om onze baby’s te dragen, en ze hebben hier ook echt baat bij. Wist je dat er drie soorten zoogdieren zijn?

  1. Jongen van verstoppers worden geboren zonder vacht en met gesloten ogen. Ze blijven lang in het nest, zoals muizen of katten, en ze zijn meestal met meer. De moeder verlaat het nest om voedsel te zoeken. De jongen zijn het gewend om lang alleen te blijven.
  2. Jongen van vluchters worden zelfstandig geboren en kunnen onmiddellijk meelopen met de moeder of de kudde, zoals paarden en vossen.
  3. Jongen van dragers zijn niet zelfstandig en hebben een constante aanwezigheid van de moeder nodig. De moeder draagt haar jong bij haar, zoals de apen. De moeder reageert onmiddellijk op het kleinste alarmsignaal van het jong en voedt hen voortdurend zodat ze zich verder kunnen ontwikkelen.

Toch doen we vaak alsof we tot die eerste groep behoren, door onze baby’s langdurig in hun wieg of bed (hun nest) te leggen. Maar een mensenbaby is niet gemaakt om lang alleen te blijven. Door het dragen van je baby voelt hij zich veilig en is er in principe ook altijd voedsel in de buurt: de moedermelk.

“Je verwent je baby als je hem zoveel draagt”.

Daar geloof ik niet in. Sinds mensenheugenis worden kinderen gedragen en dit wordt nog steeds in heel veel culturen gedaan. Tijdens de zwangerschap werd hij gedragen en gekoesterd, waarom zou dit na de bevalling plots moeten stoppen? Vaak wordt er van een vierde trimester gesproken: de eerste maanden na de bevalling. Een baby heeft niet alleen nood aan voeding maar heeft ook “huidhonger”. Door te knuffelen en te dragen zal hij zich mentaal en fysiek beter ontwikkelen.

Maar heel eerlijk? Stiekem vind ik het gewoon heel leuk om dicht bij mijn baby te zijn! Zelfs al had het niet zoveel voordelen, dan nog zou ik haar lekker dicht bij me willen hebben. Het voelt heel erg goed aan en ik houd van de geur van mijn meisje! Echt verslavend is het. Ook papa is overtuigd trouwens. Als we gaan wandelen vraagt hij zelf al naar de draagdoek ;-).

Wil je zelf ook dragen?

Ik heb heel veel geleerd op de Facebookgroep ‘Draagpraat’. Je vindt er veel informatie over soorten draagdoeken en filmpjes over het knopen. Ook in de meeste winkels waar ze draagdoeken verkopen kan je advies krijgen over het knopen van je draagdoek. Is een draagdoek niets voor jou maar wil je toch dragen? Dan kan je ook een ergonomische drager gebruiken, die is voorgevormd, zodat je je baby er gewoon kan inzetten!

IMG_2254

Probeer het eens, en misschien vind je het net als ons helemaal geweldig!

X.
Joke, mama van Elli.

4 gedachten over “Gastblogger Joke: Durf te dragen”

  1. Goede en duidelijke informatie!
    Leuk en erg interessant artikel.
    Fijn om hier kennis met je te maken.
    Later zal ik even een kijkje nemen op je blog.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.