Uiteindelijk is mijn blog een soort van dagboek en moet ik het incident van deze morgen gewoon kwijt. Als ik het van me af schrijf, ga ik het misschien wat los kunnen laten.
Naar de markt
Zoals ik al liet weten, heb ik last van een te lage bloeddruk tijdens deze zwangerschap. Tot twee weken geleden had ik hier 7/7, 24/24 last van. Afgelopen twee weken nog maar heel af en toe en durf ik terug buiten komen.
Normaal ga ik elke donderdag naar de markt met Ellie. Maar omdat ik mij zo slecht voelde gingen we afgelopen tijd meer niet dan wel. Vandaag gingen we dus wel, want ik voel me namelijk al een tweetal weken best goed. Ik kom buiten, doe uitstapjes, ….
Blijkbaar was het vandaag toch geen goede dag. Nadat ik lang had moeten aanschuiven bij het fruitkraam voelde ik me helemaal niet goed. (lang stilstaan is geen goed idee.) Ik zette me aan de kant en ging snel op de grond zitten/liggen. Helemaal in paniek, want ik voelde dat ik zou flauwvallen. Het ging zo snel dat ik geen tijd had om iemand aan te spreken, maar ik zag heel wat mensen van ver kijken (weggaan en terug komen kijken).
Ik begrijp maar niet dat niemand even kwam helpen, iets vragen,…. Boos word ik daarvan, ik zou nooit iemand zomaar laten liggen en al zeker niet met een klein kind!!!
De angst om flauw te vallen was vooral groot omdat Ellie zomaar rond liep. Gelukkig heb ik een kind dat in een kleine cirkel rond mij blijft zonder probleem, maar wat als ik flauw viel en wie weet voor hoelang. Ik heb gewoon geprobeerd om rustig in en uit te ademen en mij daar op te concentreren. Na ongeveer 10 minuten was ik weer oké en konden we snel naar huis. Gelukkig was het van daar maar 3 minuten wandelen.
Een paar meter verder herkende ik een goede buurvrouw en ben ik beginnen huilen. Opgelucht dat zij enkele meters van mij was en mij dus herkent zou hebben (en zou geholpen hebben).
Nu ga ik even bekomen van mijn ochtend en rustig in de zetel zitten terwijl Ellie de buit opeet.
Dit is nu al de tweede keer dat ik zoiets meemaak en al de tweede keer dat geen mens iets vraagt of helpt. Dank je wel lieve dorpbewoners om me (ons) zomaar voorbij te lopen.
X Jess.
Jeetje dit is echt zo verschrikkelijk.
Waarom waarom………
Mensen help elkaar en geef een toereikende hand…..
Gelukkig wist je met je dochter thuis te komen maar het had ook anders kunnen zijn.
Beterschap en sterkte Xoxo
Ik probeer niet te denken aan een ander scenario. Ergens hoop ik dat mensen dan wel iets zouden doen, als ik echt weg zou zijn.
Sech, dat moet zeker en vast beangstigend geweest zijn. Moest ik er geweest zijn, had ik je zeker en vast geholpen. Maar inderdaad, ze staren je er liever aan dan je te helpen daar op de markt..ook al meegemaakt en oon daar. mentaliteit van daar zeker? Als je nog eens wil gaan en je hebte niemand om je te vergezellen, wil ik wel met je meegaan om te helpen … laat maar iets weten..xxx
Dank je wel lieverd.
Wat heftig, ik snap dat je daar van in paniek raakt. Misschien kan d volgende keer iemand met je mee gaan, voor de zekerheid. Ik hoop dat het snel beter met je gaat en je weer rustig uitstapjes kan maken.
Fleur onlangs geplaatst…Summerschool | Engels voor Bengels
Wat akelig Jess. Dan voel je je heel eenzaam en alleen denk ik. Hopelijk had iemand je toch wel geholpen. Zou druivensuiker ook helpen als je bijna van je stokje gaat?
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Tuinstoelen die je zo binnen zou zetten!
Momenteel weet ik het niet. Vooral zout helpt, maar had ik niet bij natuurlijk.
Pff triest is het. Echt triest. Ik snap zoiets niet. Moest ik iemand zien bijna flauwvallen zou ik er sowieso heen gaan. Zwanger of niet, een vraag is snel gesteld he: alles oké? Ik heb alleen nog maar geluk gehad en mensen kwamen wel vragen of het ging als ik even wegdraaide. Knuffel!
Joke onlangs geplaatst…Handsfree: draag je baby dichtbij je!
Ellie was wel kei lief. Kwam ze knuffels en kusjes geven. Toen ik nadien aan het huilen was bij de buurvrouw, bleef ze vragen of ik pijn had ❤️❤️ de lieverd.
Jeetje wat erg!!! Dat snap ik ook echt niet. Gelukkig viel het mee.
Ah ik vind dit echt heel rot voor je en heel naar dat niemand je hielp. Waarom begrijp ik niet goed. Ik zou echt nooit iemand zo laten zitten/liggen en ik moet eerlijk zeggen dat ik me niet kan voorstellen dat het hier in het dorp zou gebeuren. Mensen zijn hier wat dat betreft te nieuwsgierig en betrokken, maar dat heeft dus zo zijn voordelen.
Sterkte in elk geval! Hoop dat je dit niet nog eens hoeft mee te maken. Kan me voorstellen dat je nu misschien niet snel meer de weg op gaat zonder een andere volwassene.
Merel onlangs geplaatst…OO Shopping: de droom van een strak en licht interieur
Beste, ik ben een mama van 3 mét uitgebreide ervaring in het omgaan met hoge bloedduk tijdens de zwangerschap… Omwille van zware medicatie was ook voor mij stilstaan & wachten geen optie tijdens de zwangerschap (bloeddrukval!). Bij mij hielp een heel simpel hulpmiddeltje, ten allen tijde sleurde ik een krukje mee (google even krukje – Decathlon en je ziet zo’n eenvoudig driepikkeltje) Jij hebt ook vaak een buggy mee voor jouw dochtertje, dus zelfs geen sleur hieraan. En wel netjes jouw eigen wachtstoeltje voor in de rij ?
Eigenlijk nog een goed idee.
Wat heftig zeg, ik schrik hiervan. Jij probeert juist weer de deur uit te gaan en dan gebeurt dit. Wat erg dat mensen niets doen dan alleen maar toe kijken ik heb daar geen woorden voor….
Ergens ook jammer dat men angst gegrond was en maar goed dat ik de ‘erge’ dagen gewoon maar thuis bleef.
Oh, wat rot. Dikke knuffel!
Resaarcle onlangs geplaatst…Enwezijnweg.
Helaas heel herkenbaar 🙁
Ik val heel snel flauw en ben in mijn leven al een paar keer ‘en plein public’ tegen de grond geknald :’).
Mijn toppunt was toch op de materniteit toen een vriendin van me bevallen was. Plots werd’k wakker terwijl een vroedvrouw boven me hing, haha.
Toen ik 18 jaar was ging ik met de bus naar school. Ik weet nog heel goed dat we die dag onze ‘GIP’/eindwerk moest indienen. Met mijn GIP in de hand stond ik te wachten aan de bushalte, toen plots het licht uitging. Ik werd wakker tegen de muur van een appartementsgebouw op het moment dat de bus passeerde. Iedereen stapte op, de buschauffeur keek me aan maar deed doodnormaal zijn deuren dicht en reed verder. Ik bleef alleen achter met mijn GIP in een regenplas. Toen heb’k huilend naar mijn vader gebeld 🙁
Ook in het uitgaan regelmatig flauwgevallen, waarbij één keer een securitykerel me oppakte en me buitenSMEET met de woorden “weer te veel gezopen, dan moet ge uw plan maar trekken.”
Ik durf er mijn hand voor in’t vuur steken dat ik zou stoppen en helpen als ik zie dat iemand het moeilijk heeft. En zal ZEKER als er een kind bij loopt. Mensen steken te vaak hun kop in’t zand.
Ester onlangs geplaatst…Gentse Feesten met kinderen: VRIE WIJS !
Ö. Echt mensen!! Lijkt me verschrikkelijk. Ik heb er alleen last van tijdens men zwangerschappen, moet erg zijn om dit altijd te hebben. Ik heb daardoor zoveel angst gekregen om alleen op pad te gaan. Ik had de lijn gebeld en mijn gedacht gezegd. Zo erg!! Heb jij dan wat tips? Spreek je iemand aan? Voel je het aankomen? Ik zet me altijd aan de kant en ga zitten, indien nodig liggen. (soms zo genant op straat)
Ja ik voel het wel goed aankomen. Meestal begint het met een fluittoon in mn oren en zwarte vlekken in m’n zicht. Daarna gaat wel meestal wel heel snel. Zodra ik het voel opkomen ga ik neerzitten of liggen. Als ik bij iemand ben die ik ken, ben ik altijd heel open over. Het is belangrijk dat je uw tijd neemt.
Als je gaat zitten of liggen, zullen de symptomen afnemen, maar zodra je opnieuw rechtstaat, komt het terug. Het is best toch een tiental minuten neer te zitten en indien mogelijk iets te eten/drinken. Ik heb wel ook eens een kuur gehad met adrenaline. Dat waren pilletjes die moest nemen om mijn bloeddruk onder controle te houden. Deze mag je wel absoluut niet nemen tijdens de zwangerschap 🙁
Ester onlangs geplaatst…Gentse Feesten met kinderen: VRIE WIJS !
en liggen met de voetjes omhoog! 😉
Ester onlangs geplaatst…Gentse Feesten met kinderen: VRIE WIJS !
Ach, wat een vervelend situatie! Wat zul je je naar gevoeld hebben. Zeker ook omdat je een kleine mensje bij je hebt. Heel naar dat er niemand je even hielp, dat zou zeker fijner zijn geweest.
Liset onlangs geplaatst…Outfit | Paez espadrilles
Amai zeg! Ik zou ook beginnen panikeren hoor. Raar toch hoe mensen in elkaar zitten. Wat is dat dan…? Schrik om even te vragen of ze kunnen helpen… Ik kan het niet begrijpen. En gelukkig kwam jij er met de schrik vanaf en zijn jullie goed en wel thuis geraakt. Hopelijk is het snel beter met je bloeddruk!
Dank je! Ik begrijp het ook nog steeds niet.