Zwangerschapstest | Het streepje

Een nieuw jaar en een heleboel nieuwe spannende dingen. Een appartement kopen, verhuizen en we wilden heel graag een baby. Iets waar ik al heel lang naar uitkeek. (blogpost over mijn babyfever) Doordat het gepland was had ik een heel goed beeld van mijn cyclus en wist ik perfect wanneer ik ongesteld moest worden. Het was de eerste keer dat we probeerden, dus ik verwachtte helemaal niet veel. Die 14 dagen wachten tot ik de zwangerschapstest mocht doen, waren de langste 14 dagen ooit.

De zwangerschapstest

Op het internet vond ik verhalen van mensen die 4 dagen voor hun menstruatie een positieve zwangerschapstest hadden. Natuurlijk kon ik het niet laten om er ook eentje te proberen. Ik kreeg na 2 minuten dit te zien.

Als je HEEL goed kijkt zie je een tweede streepje. Ik ging meteen googlen wat dit wilde zeggen. Zowat iedereen was het erover eens dat een streepje een streepje is. Manlief dacht dat het ook wel eens gewoon een indicatie kon zijn van waar het tweede streepje zou moeten komen. Normaal reageert hij enkel op het hormoon hcg, dus kon het bijna niet anders.

Drie dagen later (nog steeds niet echt overtijd) deed ik een tweede zwangerschapstest.

Daar was dan een duidelijke tweede streep. Eerlijk gezegd kon ik het nog altijd niet geloven. Meteen raak van de eerste keer? Diezelfde dag maakte ik nog een afspraak met de huisarts voor een bloedonderzoek. Dat moest sowieso gebeuren voor mijn werk. Ik ben kleuterjuf en als je niet immuun bent voor bepaalde ziektes, moet je meteen stoppen met werken.

Ik kreeg het bloedonderzoek terug en bleek 4 weken en 1 dag zwanger te zijn. De dokter vond het precies nogal vreemd dat ik nu al wist dat ik zwanger was. Ik ben dus niet immuun voor CMV of toxoplasmose en moest meteen stoppen. Ik had het nooit verwacht, maar wat mis ik mijn patatjes en de collega’s. Na mijn zwangerschap is de kans klein dat ik op dezelfde school kan staan en dat maakte het afscheid extra moeilijk (vele traantjes vloeiden).

Mijn symptomen

Voor ik wist dat ik zwanger was:
– Krampen in mijn onderbuik: dit heb ik altijd voor mijn regels, maar normaal enkel 2 dagen ervoor. Ik had al meer dan een week krampen.
– Pijnlijke borsten

Week 4 tot nu:
– Geconstipeerd
– Emotioneel
– Pijnlijke borsten
– Vaak plassen
– Hoofdpijn
– EXTREEM misselijk
– Krampen in onderbuik
– 1 lichte bloeding
– Droge huid
– Jeukende benen (Dit is zo’n raar symptoom!)
– Afkeer van eten

Tot week 6 had ik eigenlijk nergens last van waardoor ik vaak het idee had dat er iets mis was. Daarna kwam het kwaad pas 🙂 Ik ben tot week 11 misselijk geweest (24h/24h, 7d/7d). Verschrikkelijk! Ik leefde op instant soep en yoghurt. Het vriendje was hier heel bezorgd om, omdat hij dacht dat de baby heel wat voedingsstoffen tekort kwam. Gelukkig kon de gynaecologe ons gerust stellen dat de baby hier helemaal niets van heeft gemerkt. De baby neemt wat hij/zij nodig heeft. Je zal eerder zelf iets tekort komen, dan de baby.

Momenteel ben ik 13 weken zwanger en heb ik vooral last van hoofdpijn en duizeligheid. Twee symptomen waar ik gerust mee kan leven, en die volgens de dokter op te lossen zijn door vééééééél (water) te drinken.
Af en toe ben ik nog misselijk bij vieze geurtjes of bij een combinatie van teveel luchtjes. Maar in vergelijking met het constant misselijk zijn, is dit niets.

Ik kan het eigenlijk nog altijd niet geloven. Ik kijk er vooral naar uit om mijn buik te zien groeien, dan word het misschien allemaal wat realistischer.

X Jess